چهارشنبه صبح زود (ساعت 5) با يکی از دوستامون رفتيم شمال. شلوغی جاده باور نکردنی بود. اصلا فکر نميکردم که اين جمعيت ساعت 5 صبح حرکت کرده باشند. بعد از تونل کندوان (شايد بعد از نيم ساعت) ديديم که جاده بسته شده. حدود 1ساعت يا كمي بيشتر که هيچ ماشينی حرکت نکرد، اولين ماشينها از روبرو اومدند و گفتند که اونا هم از 5 صبح از طرف چالوس تو جاده گير کرده بودند!. تقريبا نيم ساعت هم طول كشيد تا نوبت حركت ما بشه و بالاخره بعد از 7 ساعت رسيديم متل قو.
جاتون خالي چه هواي خوب و خنكي بود. البته از روز پنج شنبه بارون شروع شد (به شكل دوش حموم) يعني فقط چند ثانيه كافي بود تا كاملا خيس شي! صبح پنج شنبه دوستم بهم زنگ زد كه متاسفانه مادر همسرش رو بردند بيمارستان و اونا هم مجبورند خودشون رو سريع برسونند تهران. و من چون از شب قبل به چند نفر براي انجام كاري قول داده بودم نتونستم باهاشون برگردم.
صبح روز جمعه از پليس راه وضعيت جاده رو پرسيديم و گفتند كه جاده چالوس از ترافيك زياد بسته شده، بنابراين از جاده رشت برگشتيم. البته مسير خيلي طولاني تر ميشد اما تا حالا اون جاده رو نديده بودم. خيلي زيبا بود از شهرهاي شهسوار، رامسر، چابكسر، كلاچاي، رودسر، لنگرود، لاهيجان، رشت، رودبار و منجيل گذشتيم. چه مناظر زيبايي بود، يك طرف جاده جنگل و طرف ديگه مزارع برنج و چاي و ... . رودبار هم كه با درختان زيتون زيبا بود. به منجيل كه رسيديم باد شديدي ميوزيد كه ياد اصطلاح معروف باد منجيل افتادم. پره هاي بادي بسيار زيبايي تو منجيل ديديم، تعدادش يادم نيست، فكر كنم حدود 20 تايي ميشد. يه تابلو اونجا بود كه روش نوشته بود: اولين نيروگاه بادي كشور- با ظرفيت توليد سالانه 25 ميليون كيلووات ساعت. بعد هم وارد قسمت كوهستاني مسير شديم و بعد هم اتوبان قزوين كه تا تهران عين يه بيابون بي آب و علف !!